“Elhamdulillähil-lezi ehýänä bagde mä emätenä we ilehýhin-neşü:ru, lä ilähe illä ente subhaneke allahümme estagfiruke lizenbi we es’elüke rahmeteke, allahümme zidni ilmen we lä tüzig kalbi bagde iz-hedeýteni we hebli min ledünke rähmeten, inneke entel-wehhäb”.
“Uklatmak arkaly biziň janymyzy agşam alyp, irden gaýtaryp berýän Alla şükürler bolsun. Ölümden soň, hemmäni gaýtadan direldip huzurynda toplajagam Allanyň özüdir. Senden başga hudaý ýokdur. Subhansyň ýa Rab! Seniň şanyň belentdir. Eý Allam, meniň günälerimi bagyşla! Maňa merhemet et! Allam, ylmymy artdyr, meni dogry ýola gönükdir, dogry ýoly tapanymdan soň kalbym hiç ýaňa gyşartma we öz beýik dergähiňden maňa bihasap rahmet eçil! Dogrusy, lutuf-keremiň bilen bihasap rahmet eçilýän diňe Sensiň!”
Ebu Dawud, “ Edeb” 99; Buhary, “Deawat” 8.
